#40 The fourth trimester

Hi allemaal,

 

Jeej, wat gaat de tijd toch snel. Lekker cliché maar niet minder waar. Levi is Woensdag gewoon alweer 6 weken. Hoog tijd voor een update dus.


Want waar we beide in het begin even moesten wennen en vooral Levi het toch wel zwaar had gaat het nu elke dag ietsje beter. Hij heeft ondertussen ook al wat 'mensen' gezien.. Een osteopaat, lactatiekundige, kinderarts.. Binnen 6 weken zowat door m'n eigen risico heen maar dan heb je ook wat 👀
De slaapjes worden overdag (vaker) langer en ook het vele huilen word minder. Ook mag ik hem steeds vaker “wegleggen” en geniet hij zichtbaar van de babygym en het licht. Oh jongens, LICHT. Obsessed is hij ermee haha!😅

Hij begint al echt geluiden te maken en die gaan samen met hele schattige gezichtsuitdrukkingen. Ook lachen doet hij echt steeds vaker, bewust. Bizar dan ook hoeveel foto’s je op een dag maakt haha!
Verder is hij wel nogsteeds MEGA alert. Ergens heel erg leuk maar er zit ook een keerzijde aan.. Alle prikkels neemt hij in zich op en dit moet er natuurlijk een keertje uit. Lang leve het huiluurtje. En dan hebben we de krampjes nog niet eens gehad. Deze worden gelukkig wel minder maar áls hij ze heeft. Mijn god. Wat een volume!💫


Verder kan hij al bijna omrollen en staan 😉 #Wonderkind Aan spierspanning geen gebrek zeg maar. Het is dan ook echt een kleine driftkop als het even niet snel genoeg gaat of dat hij het echt even zonder mij moet doen.. Sorry jongen. Het leven is hard.
Maar even serieus.. Ik kan hem af en toe gewoon niet de baas zo sterk.. Bloedirittant hahaha!


Ook met mij gaat het gelukkig goed. Af en toe natuurlijk doodop van de gebroken nachten maar eigenlijk is dat nog best goed te doen. Lichamelijk voel ik me eigenlijk top. De hoogste tijd om binnenkort maar weer eens aan mijn sixpack te gaan werken want het is toch wel bloedirritant dat je je kleding van voor de zwangerschap niet aan kunt haha! Gelukkig ook weinig last van m’n litteken… Nu nog mooi genezen!

 

Oh, de plicht roept.. Flesje nummer 4…💤

Groei maar lekker zo door kleine vriend want je doet het super goed!💙
(Nu alleen het s’ nachts doorslapen SNEL goed onder de knie krijgen aub..) 

#39 There he is!

 
Hi allemaal,

Afgelopen dinsdag 11 Mei was het dan zover. Dè bevalling..
Totaal onverwachts begonnen mijn weeën s'ochtends om 07.00u met 40 weken en 2 dagen.
Althans... Was het niet gewoon kramp of waren het toch echt weeën?? Na lang twijfelen, ontkennen en timen kwam ik tot de conclusie dat dit toch echt de start van het "einde" was.

Om jullie nou lastig te vallen met een verhaal van 26u lijkt me overdreven dus even in het kort:
07.00 - start weeën
17.30 - eerste check van VK ( 2cm ontsluiting pas)
21.30 - tweede check van VK + breken vd vliezen ( 2/3cm ontsluiting pas maar wel met persdrang)
22.00 - VK gebeld om terug te komen want er was in het vruchtwater gepoept
22.30 - Aangekomen in het ziekenhuis
00.00 - eerste check GYN (nog steeds 4cm ontsluiting met erge persdrang. Meneer was gedraaid met zijn hoofd en blokkeerde de ontsluiting)
03.00 - Weeën opwekkers en remifentanil pompje
06.00 - tweede check (5cm ontsluiting 
08.00 - derde check (nog steeds 5cm ontsluiting.... Hierna is gekozen voor een keizersnede
08.50 - Na bijna 26 uur WEEËN werd Levi Luèn ein-de-lijk geboren!

12 Mei / 51cm / 3460 gr / 8.50u 

Het was dus letterlijk en figuurlijk een hele bevalling.
Helaas zaten er wat dingen tegen waardoor het allemaal niet zo vlot verliep als waarschijnlijk had gekund en was en keizersnede de beste optie (voor mij in ieder geval, Levi had nergens last van haha) omdat je na ruim 24u toch wel kapot bent.
En ja, alle cliché's zijn waar: zodra je die kleine ziet ben je het (een soort van) allemaal vergeten!!
Toch vond ik na alles, de ruggenprik en de operatie zelf het ergste wat er die uren zijn gebeurd. De persweeën - KUT ja, pijn, helse pijn, "ik trek het bed uit elkaar pijn" maar die ruggenprik/keizersnede...
Doodeng vond ik het. 
Uiteindelijk mochten we na 2 dagen herstellen in 't ziekenhuis dan naar huis. Ik voelde me goed, was fysiek eigenlijk al weer "fit" voor zover kan en 'vergat' mijn medicijnen haha. Levi deed het ook goed maar kan alleen z'n slaap niet pakken, had krampjes en huilde erg veel. Vooral s'nachts. 

Thuis zijn is mega fijn en heb een super fijne en leuke kraamzorg en gelukkig is Válerie hier 2 weken om te helpen. Ondanks jaren in de kinderopvang is zo'n kleintje toch wel ff iets anders. Het is dan ook zeker af en toe best pittig. Zo'n hulpeloos kleintje wat maar blijft huilen (vaak behalve als mama hem vast heeft), hele nachten lang....
Jup, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn en ook ík sta met tranen naast zijn bedje omdat ik hem maar niet rustig krijg. 
Gelukkig maakt z'n guitige koppie, z'n bosje met haar en z'n lieve lachjes ontzettend veel goed.
En na weeën van 26u, m'n grootste nachtmerrie; de ruggenprik, de nietjes in m'n buik, de onzekerheid en vermoeidheid is dit toch echt het mooiste wat er is!!!

It's okay to struggle. We'll work it out!




Xoxo Levi en Raquel