Hi allemaal,
Ik zit nu 2 weken in m'n nieuwe huisje (And I still love it!), but to be honest, nu de muren en meubels eindelijk niet langer alleen "muren en meubels" zijn maar steeds meer één geheel worden, dacht ik onderhand wel klaar te zijn..
Nou kun je schrijven? Schrijf dat ff lekker op je buik... Sommige dingen stoppen dus blijkbaar nooit!
(En nee niet dat ik verwacht had, na 1x nooit meer te hoeven klussen en schoonmaken.....)
Ik loop al ruim 1,5 week als een kip-zonder-kop door het huis.. Trap op, keukenkastje schoonmaken, trap af, wasmachine aanzetten, trap op, woonkamer stofzuigen, trap af, spullen uitpakken, trap op, afwassen, trap af, inloop(jassen/schoenen)kast (👊) stofzuigen, weer trap op - halverwege stoppen omdat je ziet dat die trap eigenlijk nog te ranzig is -, schoonmaken, fotolijstjes vullen, dvd's sorteren, koken, weer naar beneden, het vuilnis wegbrengen...
EN GA ZO MAAR DOOR.
ER. KOMT. GEEN. EINDE AAN.😪😪😪
Heel mijn handen zitten onder de wondjes en sneeën, ik zit onder de blauwe plekken en ik heb de afgelopen weken nog nooit zoveel schuursponsjes versleten als in de afgelopen 26 jaar...
Ik irriteer me aan elk vies plekje en weet zodra ik dáár aan begin, na een half uur de hele ruimte heb gehad omdat ik dingen blijf zien..
Boodschappenlijstjes maken duurt 2 uur - want tja, ik kan eindelijk zelf kiezen wat ik eet - maar aangezien ik toch de meeste avonden alleen eet en ik het inzicht van een gans heb, maak ik op 1 avond, eten voor een hele week. Voor mij en m'n hele straat.
Aanbiedingen en recepten checken - want tja, al het geld gaat zitten in schoonmaakmiddelen, vuilniszakken, dweilstokken (Die ik alleen maar blijf breken), klusdingen en verf - dus alle folders af en opzoek naar die aanbiedingen (Lekker burgerlijk😶)
+ Dan nog te bedenken, wát je wánneer en wáár haalt (en kookt) aangezien je tussendoor ook nog best wel veel werkt en geen zin om hebt om s'avonds om 19u of 21u nog te moeten koken...
Don't get me wrong.. Ik vind het tering chill zo hoor..
Ik kan lekker doen wat en wanneer ik wil en niemand zegt me wat ik moet doen of mag maar ik ben toch HEEL blij als ik straks geen extreem vieze, stoffige en zwarte plekken tegen kom overal en ik NIET meer hoef te klussen
(ZODAT IK EINDELIJK WEER M'N NAGELS TERUG KRIJG!)
Btw: Ik zeg wel de hele tijd "Ik", but thankgód dat ik iemand gevonden heb die super vaak heen en weer wil reizen om bij me te kunnen zijn, tering veel voor me doet, mij helpt al dat ge-kut-klus, en snapt dat ik er soms letterlijk en figuurlijk doodmoe (& chagrijnig) van word en dan alsnog super lief voor me is.. 🙌🙌🙌
Oké, volgende week weer super enthousiast en positief!
Nu eerst slapen aangezien mijn wekker over 6 uur alweer gaat..
XOXO
Geen opmerkingen:
Een reactie posten